As duas virtudes

Recebi este e-mail, escrito em galego normativo.
Não desistam de ler, porque dá para entender o galego, que é igualzinho ao português (se é que se pode estabelecer uma comparação deste tipo) e apenas por motivos políticos é que não escrevemos todos da mesma maneira.
A piada é excelente:
Dise que cando Deus creou o mundo, para que os homes e mulleres prosperasen, decidiu concederlles dúas virtudes.
Así fixo:
* Ós/ás suizos/as fíxoos ordenados e cumplidores da Lei.
* Ós/ás ingleses/as fíxoos persistentes e estudosos.
* Ós/ás xaponeses/as fíxoos traballadores e pacientes.
* Ós/ás italianos/as alegres e románticos.
* Ós/ás franceses/as fíxoos cultos e refinados.
E cando chegou ós/ás galegos, volveuse hacia o anxo que tomaba nota e díxolle :
"Os galegos e galegas van a ser intelixentes, boas persoas e do Partido Popular".
Cando acabou de crear o mundo, o anxo díxolle a Deus "Señor, déchelle a tódolos pobos dúas virtudes e ós galegos tres. Isto fará que prevalezan sobre tódolos demais".
"Pois é verdade, ben como as virtudes divinas non se poden quitar, que os galegos a partir de agora teñan tres, pero a misma persoa non poderá ter máis de dúas virtudes á vez".
Así:
* O galego que é do Partido Popular e boa persoa, non pode ser intelixente.
* O que é intelixente e do Partido Popular, non pode ser boa persoa.
* E o que é intelixente e boa persoa, non pode ser do Partido Popular.